Çocuklarda istismar çok sık görülen ve önem arz eden bir konudur. Peki istismar denilince akla ne gelmektedir? İstismar, çocuklara karşı uygunsuz ya da hasar verici şekilde nitelendirilen eylem ya da eylemsizlikler olarak tanımlanabilir. Bu ve bunun gibi tanımlara bakıldığında akla ilk gelen fiziksel istismar olmaktadır. Fakat istismarın birçok türü vardır. Fiziksel istismar, cinsel istismar, duygusal istismar…
İstismar konusu düşünüldüğünde en çok dikkat edilmesi gereken konulardan biridir; duygusal istismar. Bakıldığında duygusal istismar, en çok karşılaşılan fakat fark edilmesi zor olan bir durumdur. Birçok aile istemli ya da istemsiz olarak duygusal istismar uygulayabilmektedir ve çocukların üzerindeki etkisi asla yadsınamaz. Bağırma, reddetme, aşağılama, dışlama, korkutma, yalnız bırakma, duygusal ihtiyaçları karşılamama, alaylı konuşma, aşırı baskı, fazla beklenti, aşırı koruma, karşılaştırma, yaşın üzerinde sorumluluk bekleme gibi davranışlardan bahsedilebilir. Bazen ailelerin çocukların iyiliği adı altında düşündüğü, fakat çocuklarda olumsuz etki bırakabilecek kadar fazlaca maruz kalınan eylemleri de dahil edebiliriz.
Duygusal istismarın olması sonucunda çocuklarda aileden uzaklaşma, içe kapanma, değersiz hissetme, uyumsuz ve saldırgan davranışların yanı sıra bilişsel gelişimlerini de olumsuz etkilemektedir. İlerleyen yaşlarda da bu etki devam etmektedir. Örneğin; bir çocuğun gelişimsel düzeyinden ya da yaşından daha üst seviyede ya da alt seviyede beklenti içerisinde olmak, sorumluluk yüklemek çocuğun kendine olan güvenini zedelemekte ve benlik algısına zarar vermektedir. Bu durumlar düşünüldüğünde ailenin çocuk üzerindeki etkisi asla azımsanamaz. Çocukların yaşamlarının büyük bir kısmını ebeveynlerin şekillendirdiği unutulmamalıdır. Ve her davranışın çocukların üzerindeki etkileri göz önüne alınmalıdır.